ทำพลาดอีกแล้ว
ลูกหมาน้อยคิดอย่างท้อแท้ เมื่อลูกบอลกลิ้งเอื่อยๆ อยู่ข้างตัวมัน มันฝึกกระโดดคาบลูกบอลกับเจ้านายมาได้เกือบอาทิตย์แล้ว แต่ว่ายังไม่สามารถทำได้อย่างที่ตัวเองต้องการเสียที
ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาลูกหมาน้อยพยายามที่จะกระโดดคาบลูกบอลให้ได้ แต่สุดท้ายทุกความพยายามก็ล้มเหลว ไม่ว่ามันจะลองอีกหลายรอบอีกกี่ครั้ง มันก็ยังทำไม่ได้เสียที
บางครั้งมันก็อดคิดว่าตัวเองอาจจะไม่เหมาะกับการฝึกแบบนี้หรือเปล่า บางทีมันอาจเหมาะกับการทำอย่างอื่นมากกว่าก็ได้ ลูกหมาน้อยไม่กล้าสบสายตาที่ดูผิดหวังของเจ้านายที่มันไม่สามารถทำอย่างที่สุนัขทั่วไปควรจะทำได้
แต่มันก็คิดได้ว่าไม่ควรแก้ตัวแบบนั้น เพราะถ้ามัวแต่หาข้ออ้างมันก็จะไม่มีทางทำอะไรได้เสียที ต่อไปเมื่อมันเจอกับสิ่งที่ยากขึ้น ต้องใช้ความพยายามมากขึ้น หรือต้องเจอทางเลือกการตัดสินใจที่หนักหน่วง มันจะมัวแต่บอกว่าไม่ทำแล้วหาข้ออ้างเพื่อปกป้องตัวเองไปเรื่อยว่ามันเป็นของมันแบบนี้ไมได้
การได้เป็นตัวเองที่ไม่กล้าทำอะไรเลยไม่ใช่เรื่องที่น่าภาคภูมิใจ
ลูกหมาน้อยไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือไปกับการเอาแต่หาข้ออ้าง เพราะคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากถ้ามันไม่ทำเพียงเพราะข้ออ้างต่างๆ สุดท้ายแล้วเมื่อเติบโตไป มันคงทนเห็นตัวเองในวัยเด็กมองมาด้วยสายตาผิดหวังไม่ได้
เจ้านายของลูกสุนัขกำลังเดินไปเก็บลูกบอลราวกับเป็นสัญญาณบอกว่าวันนี้พอแค่นี้เพราะเห็นว่ามันเหนื่อยแล้ว แต่ทันใดนั้นลูกสุนัขกลับเห่าเสียงดังจนอีกฝ่ายแปลกใจ แววตาดวงเล็กนั้นมุ่งมั่นราวกับบอกว่าขอลองอีกสักครั้งหนึ่ง
“จะยังฝึกต่อเหรอ เอางั้นก็ได้ เอ้า…รับให้ได้นะ” เจ้านายยิ้มเมื่อเห็นลูกสุนัขตรงหน้ายังฮึดสู้ พลางโยนลูกบอลไปอีกครั้ง
ลูกหมาน้อยค่อยๆ เห็นลูกบอลที่ลอยโค้งมา ไม่รู้ว่าครั้งนี้มันจะกระโดดคาบลูกบอลได้หรือไม่
แต่มันรู้ว่าจะต้องพยายามต่อไป…
